سلام دوستان،
خیلی وقت بود که دنبال کیف می گشتم ولی کیف های بازار خیلی تکراری شدن، تنوعی درشون نیست و همه مثل هم هستند. رنگاشون هم تیره است. تصمیم گرفتم تو اینترنت سرچ کنم که با ناامیدی زیاد از اینترنت هم یک دفعه یک فروشگاه کیف های دست دوز پیدا کردم. ظاهرا جدیده. باورم نمی شد، کیفاش فوق العاده است. می تونم بگم یه انقلاب تو بازار کیف ایرانه چون اصلا کاراش شبیه ایرانی ها نیست. سبکش خارجیه و قیمتاش هم نسبت به کاراش و دست دوز بودنش خیلی مناسبه. سریع سفارش دادم و بعد از واریز پول به حسابشون اونا هم برام پست کردن. خیلی جالب بود چون بسته بندیش هم قشنگ و شیک بود و یک کارت تشکر از خرید هم داخلش گذاشته بودن. الان هم که دارم استفاده می کنم واقعا کیفش راحت و جاداره و خیلی شیکه ....همه ازم می پرسن از کجا خریدم و تو خیابون هم همه نگاه می کنن.....خیلی خوشحالم .....
حتما بهتون پیشنهاد می کنم از این فروشگاه دیدن کنید، ضرر نمی کنید که هیچ حرف منو هم تایید می کنید.
این آدرسشه:
14 نکته مهم درباره ی انتخاب کیف دستی خانم ها
اگر می‌خواهید کیف‌دستی تازه‌ای برای خودتان بخرید، این راهنما را از دست ندهید. نتایج یک تحقیق در انگلستان نشان می‌دهد ارزش وسایل کیف دستی خانم‌ها به طور متوسط، 848 یورو است؛ از این میزان، 72 یورو پول نقد و لوازم آرایشی به همین ارزش است، عینک آفتابی به ارزش تقریبی 73 یورو، عطر در حدود 58 یورو و یک برس کوچک به قیمت تقریبی 5 یورو. در کیف زنان انگلیسی، دستگاه موبایل به ارزش تقریبی 292 یورو رایج‌ترین چیز گران‌قیمت است. فکر می‌کنید نتایج یک تحقیق مشابه درباره کیف خانم‌های ایرانی چه باشد؟ ...
از میان 1200 زنی که در تحقیق فوق‌الذکر که به سفارش یک شرکت بیمه انجام شده بود شرکت کرده‌اند، اغلب آنها ارزش محتویات کیف‌شان را کمتر از 200 یورو حدس می‌زده‌اند. از محتویات کیف دستی خانم‌ها که بگذریم؛ می‌بینیم خود کیف دستی آنها هم گاهی حسابی گران است. این مقدمه را داشته باشید تا وارد بحث کیف‌دستی زنانه بشویم.
اگر می‌خواهید کیف‌دستی تازه‌ای برای خودتان بخرید، این راهنما را از دست ندهید.
1- اگر کیفی می‌خواهید که بتوانید هر روز از آن استفاده کنید و می‌خواهید با همه لباس‌های شما- صرف‌نظر از رنگ‌شان- هماهنگ بشود، بهترین کار، انتخاب رنگ خنثی است.
2- اگر شما لباس‌های چندرنگ یا لباسی با بافت‌های رنگی گوناگون می‌پوشید، باید یک کیف تک‌رنگ خنثی انتخاب کنید تا توجه دیگران به لباس شما جلب بشود.
3- اگر شما به پوشیدن لباس‌های تنگ مشکی و قهوه‌ای علاقه دارید، در این صورت باید کیف‌هایی را بخرید که رنگی است یا تکه‌های رنگی دارد. یک کیف آبی، زرد یا قرمز بخرید که با بیشتر لباس‌های شما هماهنگ است.
4 - اگر شما قدبلند هستید، سایز کیف چندان مهم نیست و می‌توانید هر نوع کیفی را که دوست دارید، انتخاب کنید. کیفی را بخرید که واقعا مناسب شما است. به طول بند کیف و تعداد دسته‌های کیف توجه کنید.
5 - اگر ریز اندام هستید، باید کمی هوشیار باشید. باید کیفی که انتخاب می‌کنید، خیلی بزرگ نباشد. می‌توانید این نکته را در نظر داشته باشید که کیف در کوچک‌ترین قسمت اندام شما قرار بگیرد. در این صورت هنگام راه رفتن، از تمرکز به روی اندام کوچک شما جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، سایز کیف بستگی دارد که چه مقدار چیزی می‌خواهید در کیف خود حمل کنید.
6 - شکل اندام خود را تعیین کنید و ضعف اندام خود را بشناسید. برای ایجاد تعادل اندام‌تان با یک کیف مناسب، شما باید از شکل و سایز اندام خود و ظاهر کلی‌تان آگاه باشید. باید کیفی انتخاب کنید که توجه را از قسمت‌های نامناسب اندام شما به قسمت‌های جذاب بدن‌تان جلب کند.
7- اگر می‌خواهید توجه به قسمت بالاتنه شما کم بشود، کیفی بخرید که در قسمت ران و پایین کمر شما قرار می‌گیرد، در نتیجه توجه به بازوهای درشت، بالاتنه، سینه یا شکم بزرگ کم می‌شود.
8 - اگر ران‌های بزرگی دارید، کیفی انتخاب کنید که زیر بازوی شما قرار می‌گیرد، هر کیفی که درست روی کمر شما قرا بگیرد، توجه را به قسمت پایینی اندام شما جلب می‌کند.
9 - از کیف‌های بسیار بزرگ برای افزودن حجم به اندام خود استفاده کنید. اگر شما بسیار بلند و لاغراندام هستید، یک کیف سایز بزرگ برای شما بسیار مناسب است. اگر درشت اندام و سنگین وزن هستید، از این نوع کیف‌ها خودداری کنید.
10- کیف‌های زیربغلی (کیف‌دستی‌هایی که کوچک‌ترند و خوب زیر بغل قرار می‌گیرند)، تازگی‌ها زیادتر استفاده می‌شوند.
11- کیف‌های بزرگ، قلنبه و حجیم، بیشتر برای دخترانی مناسب است که وسایل زیادی لازم دارند. دخترهای نوجوان معمولاً کیف‌های بزرگ حمل می‌کنند.
12- کیف دستی‌های مارک‌دار به دلیل قیمت‌های بالای‌شان کمتر استفاده می‌شوند. اینکه خانمی مدت‌ها پس‌انداز کند تا یک کیف مد روز بخرد، نشان می‌دهد که پشتکارش برای به دست آوردن چیزهایی که دوست دارد، زیاد است!
13- خانم‌هایی که کیف مستطیلی چمدانی شکل (چمدانک) به دست می‌گیرند، معمولا دوست دارند منحصر به فرد باشند و نظر و سلیقه خودشان را خیلی قبول دارند. اگر شما هم از همین گروهید، چمدانک، انتخاب خوبی است.
14- هر زنی بنا بر استفاده از کیف دستی باید آن را تهیه و مرتب کند. روزگاری کیف دستی خانم‌ها فقط برای تزیین به‌کار می رفت ولی در حال حاضر کیف یک همراه مناسب برای خیلی از مناسبات برای خانم‌ها است. به همین دلیل شما از پیشنهادهای ما برای مرتب کردن کیف خود استفاده کنید.
تولید چرم در قدیم
پوست خام حیوانات خواص نامطلوب و عمر نسبتا کوتاهی دارد بنابراین به مرور راههایی ابداع شد تا کیفیت آن بهبود یابد.این راهکارها عمری طولانی تر و قدیمی تر از صنعت نساجی دارند.ابتدا با ابزار سنگی،استخوانی و حتی چوبی آنرا می ساییدند. بعدها پوست را دود میدادند وآنرا با روغن چرب می کردند تا دوام بیشتری داشته باشد.این روشها با افزودن موادی چون نمک، سماق، زاج، خاکستر چوب و فضولات حیوانی تکامل یافت و در آخر دباغی پوست ابداع گردید.
1)خیساندن:
پوست خشک را به مدت 3تا6 روز توی حوض آب می خیساندند.خیساندن پوست در همه جهان رواج داشته است. اسکیموها پوست را با جویدن خیسانده و نرم می کردند که علاوه بر عامل مکانیکی جویدن ترکیبات شیمیایی بزاق دهان بر چرم موثر بوده است.
2)آهک زنی:
پوست های خیس شده و نرم را در حوضچه ها یا خمرهای سفالی قرار داده و لابه لایش آهک می پاشیدند و سپس حوضچه یا خمره را پر آب کرده 5تا6 روز صبرمی کردند تا آب آهک نسوج پوست را نرم کند. سپس تیرهای چوبی به اسم خارچوغ را کار گذاشته وپوست ها را بر روی آن ها قرار می دادند و قسمت های زاید را کارد می تراشیدند.
3)تخمیر:
پوست ها را مجدد داخل حوضچه یا خمره قرار می دادند و این بار لابه لایشان آرد جو می پاشیدند و رویش آب می ریختند.در زمستان 20 روز و در تابستان 15 روز صبر می کردند تا آرد جو تخمیر شود و آب آهک باقیمانده خنثی کند. سپس پوست ها را خارج کرده و روی خارچوغ با کارد مخصوص می تراشیدند.
4)تخمیر مجدد:
عملیات قبل را این بار 3 تا 4 روز تکرار می کردند تا پوست کاملا آماده شود . اگر در این مرحله مدت زمان طولانی تر
می شد بر جستگی هایی روی سطح پوست به نام آبله یا سوزنک بوجود می آمد.
5)شستن:
در این مرحله پوست را با آب کاملا می شستند تا مواد باقیمانده ازبین برود.
6)نمک پاشی:
پوست ها را تشت های بزرگ قرار داده و لابه لایش نمک می پاشیدند. مدت زمان این مرحله 3تا4 روز بود.
7)دباغی:
گودال هایی با دیواره و کف چوب و آجر می ساختند و پوست ها را یکی یکی به مازو یا هر ماده ی دباغی دیگر آغشته کرده داخل گودال می ریختند و هر روز زیر و رو می کردند و لگد مال می نمودند تا مواد دباغی به خوردش برود. پس از 4 تا 5 روز پوست ها را از گودال بیرون می آورند.
8)خشک کردن:
پوست ها را در معرض آفتاب ملایم خشک می کردند.
9)کاشی کاری:
پوست های خشک شده را بصورتی که لش آنها به سمت بالا قرار گیرد روی زمین پهن می کردند و با سنگ رویش می کشیدند تا صاف و نرم شود. در این مرحله چون تکه های چرم کنار هم روی زمین چیده می شود به آن کاشی کاری می گویند.
10)صیقل کاری:
پوست ها را پشت و رو کرده و رخ چرم را با سنگ های مخصوص صیقل می دادند.
11)روغن دادن:
چرم را با پیه آب شده گاو یا روغن های دیگر می آغشتند.چرب کردن چرم باعث نرم شدن آن می شود.
12)رنگ کردن:
رنگ کردن چرم حتما باید پس از روغن زدن انجام شود چون رنگ مانع از رسیدن چربی به سطح چرم می شود. در صورت تمایل چرم در آخرین مرحله توسطدست رنگ آمیزی می شد که رنگ روی رخ چرم قرار می گرفت. چرم خود رنگ به علت داشتن رنگ طبیعی رنگ نمی شود.
تهیه ی پوست از چرم به روش مدرن:
اصل کار در روش صنعتی مانند روش سنتی است یعنی در تولید پوست اصل کار خشکاندن پوست و تهیه ی چرم اصل کار دباغی پوست است. که به مرور زمان جزئیات مراحل کار از جمله مواد مورد استفاده و نیز استفاده از ماشین به جای انسان به این روش اضافه شده و ماهیت کار مانند روش سنتی است. استفاده از مواد شیمیایی به جای مواد طبیعی دوام و کیفیت پوست و چرم را کاهش داده است.
در عوض استفاده از دستگاه خودکار به جای انسان در روش مدرن باعث شده که امکان تولید انبوه و متنوع پوست و چرم فراهم شود. در هر صورت تولیدات سنتی به هیچ وجه قابل مقایسه با محصولات مدرن نیستند و چرم تهیه شده به روش سنتی کیفیت بسیار بهتری دارد.