مارکوپولو که بود؟

در سال 1260 میلادی، دو برادر ونیزی به نام نیکولو و مافئوپولو، مسافرتی شگفت را آغاز کردند. آن ها مسافتی طولانی را تا روسیه پیموده و در راه بازگشت به سرزمین خود، از طریق دریای خزر، با چند تن از مأموران دربار قوبیلای قا آن (امپراتور چین) ملاقات کردند. آن ها به جای بازگشت به ایتالیا، تصمیم گرفتند، به همراه مأموران امپراتور به قصر وی، واقع در خانبالیغ (پکن امروزی) بروند. در آن جا از آن ها به خوبی استقبال شد و تا سال 1269 م به ونیز باز نگشتند.

دو سال بعد دوباره عازم دربار خان بزرگ شدند. این بار مارکو، پسر 17 ساله ی نیکولو نیز با آن ها همراه شد. آن سه، سفری پر ماجرا را آغاز نمودند. بیابان های خشک و لم یزرع و کوهستان های مرتفع را پیموده و سرانجام به خانبالیغ (پکن) رسیدند. خان بزرگ بسیار تحت تأثیر مارکوی جوان قرار گرفت و وی را به مأموریت های ویژه ای در سراسر امپراتوری وسیع خود گسیل داشت. مارکو 17 سال در خدمت خان بود و از هر چه می دید یادداشت هایی مفصل بر می داشت. وی به بیشتر قسمت های سرزمین چین که تا آن زمان مردم اروپا آگاهی چندانی از آن نداشتند، سفر کرد و سرانجام در سن 41 سالگی به وطن بازگشت و کتابی در مورد ماجراهای عجیب و شگفت خود نوشت. متأسفانه هم وطنان وی که هیچ اطلاع و تصوری از خاور دور نداشتند، درباره ی نوشته های او دچار شک و تردید شدند و همه ی آن ها را دروغ پنداشتند. سال ها پس از مارکو، کاشفان دیگر به کشور چین سفر کردند و در بازگشت بسیاری از نوشته های او را مورد تأیید قرار دادند.